Zastosowanie tofacytynibu w ZZSK. Skuteczność I bezpieczeństwo terapii
Spondyloartropatie zapalne, do których należy zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa (ZZSK), charakteryzują się zapaleniem stawów krzyżowo-biodrowych i stawów kręgosłupa, asymetrycznym zajęciem stawów obwodowych, głównie kończyn dolnych, nieobecnością czynnika reumatoidalnego czy guzków podskórnych, występowaniem objawów pozastawowych (takich jak zapalenie błony naczyniowej przedniego odcinka oka).
prof. dr hab. n. med. Małgorzata Wisłowska
Honorowy członek Polskiego Towarzystwa Reumatologicznego, Kierownik Kliniki i Polikliniki Reumatologii Narodowego Instytutu Geriatrii, Reumatologii i Rehabilitacji imienia prof. Eleonory Reicher w Warszawie
Czynnikiem genetycznym o największym znaczeniu w patogenezie spondyloartropatii jest antygen HLA-B27, który wiąże się z osiową postacią SpA. Antygen HLA-B27 może wpływać na prezentację artrogennych białek, nieprawidłowe kodowanie białek i wydłużone przeżycie mikroorganizmów. Antygen HLA-B15 oraz geny dla IL-1, IL-23R i aminopeptydaz siateczki endoplazmatycznej 1 i 2 (ERAP-1, ERAP-2) wiążą się z postacią obwodową [1].
Występowanie ZZSK waha się od 0,1 do 1% ogólnej populacji, z przewagą zachorowania u płci męskiej 2‒3:1. Chorują zwłaszcza młodzi mężczyźni [1].
Kryteria kliniczne:
Kryterium radiologiczne:
Zapalenie stawów krzyżowo-biodrowych stopień 2 dwustronnie lub stopień 3‒4 jednostronnie.
Zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa jest rozpoznawane, jeśli kryterium radiologiczne jest związane z co najmniej 1 kryterium klinicznym.
prof. dr hab. n. med. Małgorzata Wisłowska
Honorowy członek Polskiego Towarzystwa Reumatologicznego, Kierownik Kliniki i Polikliniki Reumatologii Narodowego Instytutu Geriatrii, Reumatologii i Rehabilitacji imienia prof. Eleonory Reicher w Warszawie
Czynnikiem genetycznym o największym znaczeniu w patogenezie spondyloartropatii jest antygen HLA-B27, który wiąże się z osiową postacią SpA. Antygen HLA-B27 może wpływać na prezentację artrogennych białek, nieprawidłowe kodowanie białek i wydłużone przeżycie mikroorganizmów. Antygen HLA-B15 oraz geny dla IL-1, IL-23R i aminopeptydaz siateczki endoplazmatycznej 1 i 2 (ERAP-1, ERAP-2) wiążą się z postacią obwodową [1].
Występowanie ZZSK waha się od 0,1 do 1% ogólnej populacji, z przewagą zachorowania u płci męskiej 2‒3:1. Chorują zwłaszcza młodzi mężczyźni [1].
Zmodyfikowane Kryteria Nowojorskie zesztywniającego zapalenia stawów kręgosłupa (1984 r.) [2].
Kryteria kliniczne:
- Bóle pleców przez co najmniej 3 miesiące (ustępujące po ćwiczeniach, a nieustępujące po odpoczynku).
- Ograniczenie ruchomości kręgosłupa lędźwiowego w płaszczyznach strzałkowej i czołowej.
- Zmniejszenie rozszerzalności oddechowej klatki piersiowej w stosunku do wartości prawidłowych dla wieku i płci.
Kryterium radiologiczne:
Zapalenie stawów krzyżowo-biodrowych stopień 2 dwustronnie lub stopień 3‒4 jednostronnie.
Zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa jest rozpoznawane, jeśli kryterium radiologiczne jest związane z co najmniej 1 kryterium klinicznym.
Kryteria klasyfikacyjne ASAS spondyloartropatii osiowej (SpA) (2010 r.) [3].
Pełna treść dotępna tylko dla zalogowanych użytkowników.