Przybywa systemowych opcji terapeutycznych dla chorych na raka nerki
Ostatnie lata to okres intensywnych zmian w podejściu do leczenia systemowego i strategii leczenia wielodyscyplinarnego pacjentów z rakiem nerki. Dzięki temu zwiększyły się możliwości walki z tym groźnym przeciwnikiem - zaznacza onkolog kliniczny dr hab. n. med. Jakub Żołnierek, Prezes Stowarzyszenia Polska Grupa Raka Nerki.
dr hab. n. med. Jakub Żołnierek
Prezes Stowarzyszenia Polska Grupa Raka Nerki
Podejście do leczenia systemowego chorych na raka nerkowokomórkowego (renal cell carcinoma, RCC) ma charakter wielodyscyplinarny. Opiera się na rekomendacjach Europejskiego Towarzystwa Onkologii Klinicznej (ang. European Society for Medical Oncology; ESMO) oraz polskich – opracowanych wspólnie przez ekspertów Polskiego Towarzystwa Onkologii Klinicznej i Polskiego Towarzystwa Urologicznego – uwzględniających specyfikę praktyki klinicznej, dostępność określonych opcji postępowania oraz warunków refundacyjnych w naszym kraju. Dr hab. Jakub Żołnierek przypomina, że postępowanie systemowe w onkologii jest wdrażane wtedy, gdy nie ma możliwości zastosowania leczenia miejscowego z powodu zaawansowania choroby czy jej masywnego rozsiewu a współcześnie, także - jako element postępowania wielospecjalistycznego – kojarzącego leczenie chirurgiczne, radioterapię i farmakoterapię.
Główna różnica między rekomendacjami europejskimi i polskimi polega zatem na tym, że w zaleceniach krajowych - dotyczących farmakoterapii pierwszej linii rozsiewu RCC u chorych o korzystnym rokowaniu wg. Kryteriów IMDC, nadal istotne miejsce zajmuje monoterapia z wykorzystaniem leków ukierunkowanych molekularnie o aktywności antyangiogennej.
dr hab. n. med. Jakub Żołnierek
Prezes Stowarzyszenia Polska Grupa Raka Nerki
Podejście do leczenia systemowego chorych na raka nerkowokomórkowego (renal cell carcinoma, RCC) ma charakter wielodyscyplinarny. Opiera się na rekomendacjach Europejskiego Towarzystwa Onkologii Klinicznej (ang. European Society for Medical Oncology; ESMO) oraz polskich – opracowanych wspólnie przez ekspertów Polskiego Towarzystwa Onkologii Klinicznej i Polskiego Towarzystwa Urologicznego – uwzględniających specyfikę praktyki klinicznej, dostępność określonych opcji postępowania oraz warunków refundacyjnych w naszym kraju. Dr hab. Jakub Żołnierek przypomina, że postępowanie systemowe w onkologii jest wdrażane wtedy, gdy nie ma możliwości zastosowania leczenia miejscowego z powodu zaawansowania choroby czy jej masywnego rozsiewu a współcześnie, także - jako element postępowania wielospecjalistycznego – kojarzącego leczenie chirurgiczne, radioterapię i farmakoterapię.
Zalecenia ESMO a polska praktyka kliniczna
Wybór postępowania – przede wszystkim w odniesieniu do pierwszej linii leczenia systemowego chorych na RCC - zależy od oceny szeregu czynników klinicznych, między innymi od tzw. czynników ryzyka tworzących skalę IMDC (ang. International Metastatic Renal Cell Carcinoma Database Consortium). Niemniej eksperci ESMO na tym etapie terapii rekomendują - niezależnie od grupy rokowniczej zgodnie z IMDC - leczenie skojarzone z wykorzystaniem nowoczesnych leków ukierunkowanych molekularnie, będących inhibitorami kinaz tyrozynowych (ang. tyrosine kinases inhibitor, TKI), głównie o aktywności antyangiogennej, w części także antyproliferacyjnej, z immunoterapią nowej generacji” – podkreśla dr hab. Jakub Żołnierek.
Główna różnica między rekomendacjami europejskimi i polskimi polega zatem na tym, że w zaleceniach krajowych - dotyczących farmakoterapii pierwszej linii rozsiewu RCC u chorych o korzystnym rokowaniu wg. Kryteriów IMDC, nadal istotne miejsce zajmuje monoterapia z wykorzystaniem leków ukierunkowanych molekularnie o aktywności antyangiogennej.
W przypadku rokowania korzystnego wg klasyfikacji IMDC, w pierwszej linii rozważamy leczenie inhibitorami kinaz tyrozynowyc...
Pełna treść dotępna tylko dla zalogowanych użytkowników.